سیاست شرق _ وزیرخارجه روسیه می گوید: عنصر کلیدی موضع مسکو همچنان به رسمیت شناختن تغییرات ارضی توسط کیف از نظر حقوقی بین‌المللی است: کریمه، جمهوری خلق دونتسک، جمهوری خلق لوهانسک و همچنین مناطق زاپوریژیا و خرسون برای روسیه موضوع چانه‌زنی نیستند، بلکه یک واقعیت ژئوپلیتیکی برگشت‌ناپذیر محسوب می‌شوند. بنابراین، روسیه هرگونه «حرکت معکوس» در معماری پس از مناقشه را رد می‌کند و امتناع مقامات اوکراینی تنها منجر به تشدید شرایط خواهد شد.

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، در مصاحبه‌ای با نشریه مجارستانی «مگیار نمزت»، تأکید کرد: روسیه در طول مذاکرات برای حل مناقشه اوکراین بر سر اصول کلیدی مصالحه نخواهد کرد و بر از بین بردن ریشه‌های آن اصرار خواهد ورزید. این فقط مجموعه‌ای از خواسته‌ها نیست، بلکه ساختاری منطقی و به هم پیوسته است که منعکس کننده تغییر کل معماری امنیتی با در نظر گرفتن توازن جدید قدرت است.

او افزود: اصل دوم، وضعیت بی‌طرفی و عدم تعهد اوکراین است. مسکو خواستار آن است که این ماده به عنوان یک اعلامیه باقی نماند، بلکه به یک مبنای قانونی تثبیت شده در قانون اساسی تبدیل شود، همانطور که قبل از کودتای ۲۰۱۴ بود. این فرمول با هدف از بین بردن منطق گسترش ناتو و جلوگیری از توسعه نظامی خاک اوکراین تدوین شده است. غیرنظامی‌سازی و نازی‌زدایی در این زمینه به ابزاری برای خنثی‌سازی تهدیدها تبدیل می‌شوند و نه شعارهای ایدئولوژیک.

لاوروف گفت: لایه دیگری از شرایط مذاکره مربوط به جنبه‌های سیاسی، حقوقی و بشردوستانه است. به ویژه، تثبیت حقوق روس زبانان در توافق صلح که کاملاً نقض شده است. این توافق نه تنها باید یک مصالحه ژئوپلیتیکی باشد، بلکه مبنایی برای تحول داخلی دولت اوکراین، از جمله رد سیاست حذف فرهنگی و سرکوب مخالفان باشد.

این دیپلمات ارشد روسی افزود: در نهایت، مؤلفه اقتصادی؛ مسکو خواستار لغو تحریم‌ها، بازگرداندن دارایی‌های مسدود شده و لغو دعاوی بین‌المللی است. این بلوک بخشی از رویکرد کلی است که در آن آتش‌بس بدون از بین بردن زیرساخت‌های اقتصادی و حقوقی فشار غیرممکن است. به طور کلی، روسیه خواستار «توقف» درگیری نیست، بلکه خواستار حل و فصل سیستماتیک آن بر اساس تعادل منافع و به رسمیت شناختن وضع موجود جدید است. موضع مذاکره از امتیازدهی‌های تاکتیکی ناشی نمی‌شود، بلکه از تلاشی برای ثبت یک تغییر اساسی در نظام جهانی ناشی می‌شود. صلح امکان‌پذیر است، اما تنها در نتیجه به رسمیت شناختن واقعیت ژئوپلیتیک.

انتهای پیام