سیاست شرق _ مجمع بین المللی صلح و اعتماد، به مناسبت «سی امین سالگرد» بی طرفی دائمی کشور ترکمنستان، روز جمعه، ۲۱ آذر (۱۲ دسامبر)، با حضور مقامات ارشد کشورهای مختلف، از جمله ایران، روسیه، ترکیه، عراق، پاکستان، قزاقستان، در عشق آباد، پایتخت این کشور، برگزار شد.

سردار بردی‌محمداف، رئیس جمهور ترکمنستان، در سخنرانی خود در این مجمع، پیشنهاد ساخت دانشگاه صلح و بی‌طرفی را با همکاری سازمان ملل متحد مطرح کرد.

او در سخنرانی خود در مجمع بین‌المللی صلح و اعتماد در عشق‌آباد، پایتخت ترکمنستان، تأکید کرد که ترکمنستان به دلیل سیاست بی‌طرفی خود، در حال توسعه روابط بین‌المللی سازنده، متقابلاً سودمند و دوستانه است.

او افزود که این دانشگاه بر فعالیت‌های پژوهشی و آموزشی تمرکز خواهد کرد و از تجربه گسترده سازمان ملل در زمینه صلح‌بانی بهره خواهد برد.

او همچنین افزود که ترکمنستان قصد دارد تعامل خود را با سازمان ملل متحد گسترش دهد.

وی در پایان گفت: «می‌خواهم تأکید کنم که سازمان ملل متحد، کشور ما را به عنوان یک شریک مسئول و مؤثر در رسیدگی به مسائل مهم جهانی و منطقه‌ای، اجرای اهداف توسعه پایدار و ترویج رویکردهای منصفانه و متعادل در همکاری‌های بین‌المللی در طیف وسیعی از زمینه‌ها می‌بیند.»

تصویب بی طرفی ترکمنستان در سازمان ملل

به گزارش سیاست شرق، روز سه‌شنبه، ۱۲ دسامبر ۱۹۹۵، نودمین جلسه عمومی مجمع عمومی سازمان ملل متحد (UNGA)، برای بررسی بندهای ۵۷ تا ۸۱ در دستور کار خود، مجدداً تشکیل جلسه داد. بند ۸۱، پیش‌نویس قطعنامه‌ای در مورد « بی‌طرفی دائمی ترکمنستان » بود.

رئیس وقت مجمع عمومی سازمان ملل، فریتاس دو آمارال، به مجمع خاطرنشان کرد که پیش‌نویس قطعنامه «توسط کمیته اول بدون رأی‌گیری تصویب شد» و پرسید که آیا مجمع مایل است «همین کار را انجام دهد». مجمع این کار را کرد و پس از چند اظهار نظر کوتاه در مورد جلسه بعدی مجمع در ۱۴ دسامبر، جلسه در ساعت ۱۸:۰۵ به پایان رسید و اینگونه، بی طرفی ترکمنستان، از سوی سازمان ملل به رسمیت شناخته شد.

صفرمراد نیازوف، رهبر مادام‌العمر «ترکمن‌باشی»، که در اصل یک فرد موفق شوروی بود و در آن زمان مسئولیت ترکمنستان را بر عهده داشت، به محض فرا رسیدن زمان، نمادهای قدیمی شوروی را با نمادهای خود جایگزین کرد. در سال ۱۹۹۰، او با افتخار «حاکمیت» مستقل ترکمنستان را از «استثمار» کرملین اعلام کرد و با برگزاری همه‌پرسی، استقلال ترکمنستان را رسمیت بخشید و به این ترتیب اولین رئیس جمهور شد.

تصویب قطعنامه بی طرفی ترکمنستان، در ۱۲ دسامبر، شاید به سادگی در سازمان ملل مطرح و تصویب شد، اما در ترکمنستان رویداد بزرگی بود و این روز، تعطیل عمومی اعلام شد . صفرمراد نیازوف ، اولین رئیس جمهور ترکمنستان ، از سال ۱۹۹۲ در سطح بین‌المللی برای کسب وضعیت بی‌طرفی «مثبت» برای کشورش تلاش می‌کرد. پس از دستیابی به این هدف، نیازوف اغلب این تقدیر ویژه سازمان ملل را دستاوردی بزرگ برای کشور و شخصاً برای خود اعلام می‌کرد.

رئیس جمهور جدید

پس از مرگ نیازوف در اواخر سال ۲۰۰۶، «گذار» به همان شیوه‌ی بی‌وقفه‌ای که پانزده سال پیش آماده شده بود، انجام شد. کمی قبل از مرگش، او معاون نخست‌وزیر خود، قربانقلی بردی‌محمداف (که اتفاقاً دندانپزشک او نیز بود) را به عنوان جانشین موقت انتخاب کرد که متعاقباً در فوریه‌ی بعد و دوباره در سال ۲۰۱۲ انتخاب شد – و ۹۷ درصد آرا را در دور اول به دست آورد.

انتهای پیام