سیاست شرق _ سناتور فاطمه پیمان، در سن ۲۷ سالگی، جوانترین عضو جدید مجلس چهل و هفتم استرالیا و با اصالت افغانستانی و مسلمان است.

با این حال، او می گوید: “من به دوستانم گفته ام “لطفاً من را سناتور صدا نکنید”. من هنوز دارم به این عنوان تجربه می کنم.”

به جرات می توان گفت که فاطمه پیمان، دختر مسلمان و محجبه افغانستانی، با مردانی در مجلس سنا هم صحبت و رفت و آمد می کند، که با آنها بسیار متفاوت است.

او در سال ۲۰۰۳ (۶سالگی) به همراه خانواده اش، به عنوان پناهنده از افغانستان به استرالیا رفت و در حومه شمالی پرث، بزرگ شد.

او جوان ترین نماینده مجلس چهل و هفتم و اولین سناتور با حجاب متولد افغانستان است، که در سال ۱۴۰۱ به عنوان سناتور انتخاب شد.

او که عضو حزب کارگر است، می گوید که «نماینده استرالیای مدرن» است.

سیاستمدار جوان حزب کارگر، به عنوان یک دختر مسلمان، از حجاب کامل نیز برخوردار است.

او گفت که می‌خواهد جریان را در سیاست استرالیا تغییر دهد.

سناتور پیمان می‌گوید که او در حال حاضر تلاش می‌کند تا انتظارات بسیاری از گروه‌های متنوعی را که بخشی از آنهاست، مدیریت کند، از جمله جوامع افغانی و پرت، استرالیایی‌های جوان، زنان، مهاجران و افرادی با پیشینه‌های فرهنگی و زبانی متفاوت!

او می گوید: «اینکه امیدها و رویاهای مردم به نوع پیشرفت شما و کاری که انجام می‌دهید وابسته باشد، فشار زیادی به شما وارد می کند.

با این وجود، او گفت که این فشار ناشی از دانستن این است که، چقدر برای همه استرالیایی‌ها مهم است که خود را در مهم‌ترین نهاد کشور منعکس کنند، چیزی که او آرزو می‌کرد “پدر مرحومش می‌توانست شاهد دستیابی او به چنین مقامی باشد”.

او گفت:«سیاست همیشه سر میز شام مورد بحث قرار می‌گیرد، اما هرگز به ذهنم خطور نمی‌کرد که این مقامی را به عهده بگیرم.»

او به‌عنوان سومین سناتور جوان در تاریخ استرالیا، بعد از سناتور سبزهای استرالیای غربی جوردون استیل جان، در سن ۲۳ سالگی جوان‌ترین سناتور تاریخ این کشور و سناتور سابق استرالیای جنوبی ناتاشا استات دسپوجا که به طرز معروفی با لباس داک مارتن وارد مجلس استرالیا شد، و حالا خانم فاطمه پیمان، با حجاب کامل و پوشیده، چنین نموده است.

سناتور فاطمه پیمان، به جوانی‌اش به‌عنوان یک نقطه قوت می‌نگرد، که او و سناتورهای جوان دیگر را در ساختمان قدیمی و خفه‌ کننده کپیتال هیل برجسته می‌کند.

او گفت که از سن خود به عنوان ابزاری برای دفاع از دیگر جوانان استرالیایی استفاده می‌کند، جوانانی که به گفته او با از دست دادن ایمان به نظام سیاسی وارد انتخابات فدرال شده‌اند، ولی وقتی نوبت به قوانین مهم می‌رسد، نادیده گرفته می‌شوند.

او گفت: “امیدوارم حضور من خوشایند باشد، اما همچنین چراغ امیدی برای بسیاری از افراد در آنجا باشد، به ویژه جمعیت جوانی که اغلب وقتی نوبت به قانونگذاری گسترده می رسد، خود را از یک روزنه می بینند.”

سناتور جوان در اولین سخنرانی خود در سنا استفاده کرد تا لحظه تاریخی انتخاب خود را به مجلس چهل و هفتم نشان دهد.

او از فرصت استفاده کرد و به دختران جوانی که حجاب را انتخاب کردند، گفت که این کار را با غرور انجام دهند.

سناتور پیمان گفت: «کسانی که تصمیم می‌گیرند در مورد لباس‌هایی که باید بپوشم، به من توصیه کنند یا شایستگی‌ام را بر اساس تجربه درونی‌ام قضاوت می‌کنند، بدانند که حجاب انتخاب من است».

من از دختران جوانی که حجاب را انتخاب می کنند می خواهم با غرور و آگاهی این کار را انجام دهند، زیرا حق دارند.»

لحظه تاریخی که، زمانی خانم پائولین هانسون، سناتور راستگرای استرالیا، در مجلس سنا برای ممنوعیت حجاب در استرالیا، تلاش می کرد، ولی با مخالفت افکار عمومی و سایر سناتورها، مواجه گردید.

سناتور فاطمه پیمان گفت: «فکر می‌کنم جای تاسف است که نمی‌توانم ادعا کنم اولین کسی هستم که در همان اتاق‌ها، لباس یک مسلمان پوشیده است».

وی می گوید: “این من هستم. من می خواهم مردم مرا همانگونه که هستم بپذیرند.”

سخنرانی های اول یک سناتور، اغلب داستان زندگی اوست، چیزی که خانم پیمان نیز اینگونه بود.

سناتور پیمان، در سخنرانی خود، از پدر مرحومش تشکر کرد و با اعتراف به فداکاری های او در هنگام آوردن خانواده اش به استرالیا، احساساتی شد.

او همچنین، در اولین سخنرانی خود، شعری از سعدی، شاعر نامدار پارسی را خواند:

بنی آدم اعضای یکدیگرند

که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامت نهند آدمی

او بعداً گفت که این سخنرانی در جشن تولد ۵۲ سالگی پدرش برگزار شد. 

او گفت: ” مایلم اولین قدردانی خود را از پدر فقیدم ابراز کنم که فداکاری‌های او هرگز فراموش نمی‌شود و واقعاً آرزو می‌کردم که اینجا باشد تا ببیند دختر کوچکش تا کجا پیش رفته است.”

این سناتور مسلمان گفت:«با دانستن فداکاری‌هایی که پدرم به‌عنوان یک راننده تاکسی [و] نگهبان امنیتی متحمل شد تا اطمینان حاصل کند که پول کافی برای تأمین مخارج زندگی برای حمایت از این خانواده و اطمینان از اینکه من و خواهر و برادرم آینده‌ای داریم که او قادر به انجام آن نیست، پس انداز کرده است.”

انتهای پیام