سیاست شرق _ دروزی‌ها چه کسانی هستند و چرا اسرائیل در حمایت یا به بهانه آنها، سوریه را بمباران می‌کند؟؛ این سوالی است که، این روزها، مطرح می شود.

دروزی‌ها فرقه‌ای عرب با جمعیتی حدود یک میلیون نفر هستند که عمدتاً در سوریه، لبنان و سرزمین های اشغالی فلسطین( اسرائیل) زندگی می‌کنند. در جنوب سوریه، جایی که دروزی‌ها اکثریت را در استان سویدا تشکیل می‌دهند.

این گروه که در قرن یازدهم میلادی در مصر ظهور کردند، پیرو شاخه‌ای از اسلام هستند که هیچ تغییر کیشی – چه به این دین و چه از آن – و هیچ ازدواج با افراد دیگر را مجاز نمی‌داند.

در سوریه، جامعه دروزی در اطراف سه استان اصلی نزدیک به بلندی‌های جولان اشغالی اسرائیل در جنوب کشور متمرکز شده‌اند.

بیش از ۲۰ هزار دروزی در بلندی‌های جولان، فلاتی استراتژیک که اسرائیل در طول جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ از سوریه تصرف کرد و سپس در سال ۱۹۸۱ رسماً آن را به خاک خود ضمیمه کرد، زندگی می‌کنند. دروزی‌ها این منطقه را با حدود ۲۵ هزار شهرک‌نشین یهودی که در بیش از ۳۰ شهرک پراکنده شده‌اند.

بیشتر دروزی‌های ساکن جولان خود را سوری می‌دانند و پیشنهاد شهروندی اسرائیل را، هنگام تصرف منطقه توسط اسرائیل رد کردند. به کسانی که این پیشنهاد را رد کردند، کارت اقامت اسرائیل داده شد، اما شهروند اسرائیل محسوب نمی شوند.

در سوریه، دروزی‌ها عمدتاً در استان جنوبی سویدا و برخی از حومه‌های دمشق، عمدتاً در جرمانا و اشرفیه صحنایا در جنوب، ساکن هستند. از زمان سرنگونی حکومت بشار اسد، در ماه دسامبر، نگرانی‌هایی در مورد حقوق و امنیت اقلیت‌ها تحت حاکمیت مقامات جدید مطرح شده است، که همچنین برای برقراری مجدد امنیت به طور گسترده‌تر تلاش کرده‌اند.

جامعه دروزی حدود سه درصد از جمعیت ۲۳ میلیونی سوریه پیش از جنگ،تشکیل می‌داد.

چرا نیروهای دولت انتقالی سوریه با آنها درگیر می‌شوند؟

پس از سرنگونی حکومت بشار اسد، احمد الشرع، سرکرده گروه هیئت تحریرالشام و رئیس جمهور دولت انتقالی این کشور، متعهد به شمول و حفاظت از همه جوامع متنوع سوریه شد، اما نیروهای افراطی در این وفادار به او، همچنان به مقابله خشونت‌آمیز با اقلیت‌های مذهبی ادامه داده‌اند.

در ماه مارس، صدها نفر در جریان سرکوب علویان – که اسد به آن تعلق داشت – در شهر غربی لاذقیه کشته شدند و در ماه آوریل، درگیری‌ها بین نیروهای مسلح طرفدار دولت و شبه‌نظامیان دروزی حداقل ۱۰۰ کشته بر جای گذاشت.

یکی از مسائل کلیدی که روابط بین دولت جدید سوریه و دروزی‌ها را تیره کرده، خلع سلاح شبه‌نظامیان دروزی و ادغام آنهاست. الشرع که به دنبال تجمیع گروه‌های مسلح تحت یک ارتش واحد است، نتوانسته با دروزی‌ها که قاطعانه بر حفظ سلاح‌ها و شبه‌نظامیان مستقل خود اصرار دارند، به توافق برسد.

دروزی‌ها که برخی از آنها با حکومت بشار اسد مخالف بودند، همچنان نسبت به الشرع با سابقه جهادی، محتاط هستند. آنها نگرانی‌هایی را در مورد حذف برخی از رهبرانشان از فرآیندهای گفتگوی ملی الشرع و نمایندگی محدود در دولت جدید، که تنها شامل یک وزیر دروزی است، ابراز کرده‌اند.

ساعاتی پس از ورود نیروهای دولتی به مناطق دروزی نشین در روز سه‌شنبه، مرهف ابوقصره، وزیر دفاع سوریه، پس از توافق با رهبران ناشناس جامعه، «آتش‌بس» اعلام کرد و گفت پلیس نظامی «برای تنظیم رفتار نظامی و پاسخگو کردن متخلفان» مستقر شده است.

اما به گزارش خبرگزاری دولتی سانا، وزارت دفاع روز چهارشنبه اعلام کرد که «گروه‌های مخالف» حملات خود به نیروهای دولتی را از سر گرفته‌اند و این امر باعث حملات تلافی‌جویانه شده است.

چرا اسرائیل دخالت میکند؟

دفتر نخست وزیر اسرائیل، روز سه‌شنبه اعلام کرد که اسرائیل« متعهد به جلوگیری از آسیب به دروزی‌های سوریه است.»، این درحالی است که، مشخص نیست که، اسرائیل دروزی ها را، بهانه ای برای فشار به دولت فعلی سوریه می داند و یا درصدد ایجاد منطقه ای حائل با سوریه در خاک خود این کشور، با حمایت از دروزی های سوریه است.

با این حال، گفته می شود، حدود ۱۳۰ هزار دروزی اسرائیلی در کارمل و جلیل در شمال فلسطین اشغالی (اسرائیل) زندگی می‌کنند. برخلاف سایر جوامع اقلیت در مرزهای اسرائیل، مردان دروزی بالای ۱۸ سال از سال ۱۹۵۷ به خدمت سربازی اجباری در ارتش اسرائیل اعزام شده‌اند و اغلب به مناصب عالی ارتقا می‌یابند، در حالی که بسیاری از آنها در پلیس و نیروهای امنیتی مشغول به کار می‌شوند.

به گفته دفتر نخست وزیر اسرائیل، دولت اسرائیل همچنین به طور یکجانبه منطقه غیرنظامی در سوریه اعلام کرده است که «ورود نیرو و سلاح به جنوب سوریه را ممنوع می‌کند»، مسئله ای که، بیانگر سیاست های مداخله جویانه تلاویو در خاک و تمامیت ارضی این کشور است

دولت سوریه اعلام منطقه غیرنظامی از سوی اسرائیل را رد کرده و همراه با جامعه بین‌المللی بارها از اسرائیل خواسته است اقدامات نظامی که حاکمیت این کشور را نقض می‌کند، متوقف کند.

با این حال، بیانیه‌ای رهبران دروزی وفادار باز حکومت مرکزی سوریه منتشر شد، از مداخله دولت سوریه در سویدا استقبال کرد و از دولت خواست تا اقتدار خود را اعمال کند. این بیانیه همچنین از گروه‌های مسلح در این شهر خواست تا سلاح‌های خود را به نیروهای دولتی تحویل دهند و گفتگو با دمشق آغاز شود.

از زمان سقوط حکومت بشار اسد در دسامبر ۲۰۲۴، اسرائیل، هم قلمرو بیشتری را در سوریه تصرف کرده و هم بارها به این کشور حملات سنگین نظامی کرده است.

این در حالی است که، گفته می شود، ایالات متحده پیش‌بینی می‌کند که سوریه به توافق‌نامه‌های ابراهیم – مجموعه‌ای از توافق‌نامه‌ها برای عادی‌سازی روابط بین رژیم اسرائیل و چندین کشور عربی – بپیوندد.

در ماه مه، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، در ریاض، عربستان سعودی، با الشرع دیدار کرد. این اولین دیدار سطح بالای آمریکا و سوریه پس از دهه‌ها بود.

ترامپ درست قبل از این جلسه، لغو تحریم‌های آمریکا علیه سوریه را اعلام کرده بود.

اسرائیل مذاکرات مستقیم و غیرمستقیمی با دولت جدید سوریه داشته است که نشانه‌ای از تغییر در روابط بین دمشق و تلاویو است.

الشرع در ماه مه گفت که مذاکرات غیرمستقیم با اسرائیل قرار بود به حملات پایان دهد. اما این اتفاق نیفتاد.

حملات اسرائیل به سوریه همچنین تلاش‌های الشرع برای تحکیم قدرت خود بر کشور و تبلیغ یک توافق عادی‌سازی بالقوه به عنوان پیروزی برای حاکمیت سوریه را پیچیده خواهد کرد.

با این حال، تلاویو تلاش می کند که یک نیروی بازدارنده و سپر دفاعی از دروزی ها در مرز خود با سوریه، داشته باشد، ضمن اینکه، این مسئله، قدرت چانه زنی بین تلاویو و دمشق را، برای عادی سازی روابط، بالا خواهد برد؛ این در حالی است که، کشورهای عربی و ترکیه، همچنان از دولت سوریه در مقابل اسرائیل، حمایت می کنند و حملات به خاک این کشور را محکوم میکنند.

انتهای پیام