سیاست شرق _ وقتی حماس در هفتم اکتبر ۲۰۲۳، عملیات طوفان الاقصی را انجام داد و جنگ در نوار غزه آغاز شد، نتانیاهو در ضعیف‌ترین وضعیت سیاسی خود قرار داشت و دوران سیاسی او تمام شده به نظر می‌رسید. اما اکنون، پس از نزدیک به دو سال جنگ همچنان ادامه دارد؛ اما، نتانیاهو چه کرد؟

نیویورک‌تایمز، در گزارش تحقیقی مفصلی که ظرف شش ماه نگاشته شده، با بررسی جزئياتی که تاکنون منتشر نشده، به روایت داستان پشت‌پرده بقای سیاسی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائيل و چگونگی تقویت جایگاه او همزمان با تداوم جنگ در غزه پرداخته است.

این گزارش خواننده را از بیمارستان محل بستری نتانیاهو در ژوئیه ۲۰۲۳ به خانه‌اش، دقایقی پس از آغاز حملات هفتم اکتبر و سپس به مقر اصلی ارتش اسرائیل، چندین مذاکره آتش‌بس و جلسات کابینه در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ می‌برد.

این روزنامه آمریکایی در این گزارش از طریق مصاحبه با بیش از ۱۱۰ مقام اسرائیل، ایالات متحده و کشورهای عربی، و همچنین بررسی ده‌ها سند دولتی و منابع دیگر، نشان داده است که اقدامات نتانیاهو چگونه در ابتدا اسرائیل را در برابر حملات هفتم اکتبر آسیب‌پذیر کرد و سپس به تداوم و گسترش جنگ دامن زد. در حالی که گسترش جنگ، به‌طور غیرمنتظره‌ای به ضرباتی به حزب‌الله و ایران انجامید، ادامه‌ی جنگ در غزه، مصائب بی‌وقفه‌ای برای فلسطینیان، مرگ گروگان‌های اسرائیلی و در نهایت تعویق حسابرسی سیاسی آقای نتانیاهو را به همراه داشت.

هنگامی که بنیامین نتانیاهو در ژوئیه ۲۰۲۳ در بیمارستان بستری بود، یکی از مقامات عالی‌رتبه ارتش ارزیابی اطلاعاتی نگران‌کننده‌ای به او ارائه کرد، مبنی بر اینکه، حماس با مشاهده بی‌ثباتی داخلی اسرائیل، ناشی از طرح بحث‌برانگیز نتانیاهو برای تضعیف قوه قضائیه، برای حمله آماده می‌شوند، ولی او، این گزارش را نادیده گرفت!

بنا به همین گزارش، نتانیاهو تنها چند دقیقه پس از آغاز حملات هفتم اکتبر، در بحرانی‌ترین زمان کارنامه سیاسی‌ خود، تلاش برای حفظ جایگاه را آغاز کرد و اولیه راهبرد او برای نجات سیاسی از طریق مقصر جلوه دادن مقامات ارشد اطلاعاتی و نظامی بود.

همچنان که نبرد در جنوب اسرائیل در جریان بود، تیم آقای نتانیاهو با برگزاری جلسه توجیهی برای چهره‌های شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های همسو بود.

تیم نخست‌وزیر اسرائیل در ادامه‌ی جنگ به مسئولان بایگانی دستور داد تا سوابق رسمی نخستین تماس‌های تلفنی صبح هفتم اکتبر را تغییر دهند.

بنیامین نتانیاهو در ساعات اولیه پیشنهاد رهبر اپوزیسیون مبنی بر تشکیل دولت وحدت ملی را رد کرد و ترجیح داد با افراطی‌ترین احزاب راست باقی بماند؛ زیرا احتمال بیشتری وجود داشت که آن‌ها پس از پایان جنگ، او را در قدرت نگه دارند. این تصمیم باعث شد که نتانیاهو در طول جنگ، به‌ویژه در مورد مذاکره یا آتش‌بس با حماس درگیر خواسته‌های راستگرایان افراطی شود.

هر بار که بارقه امیدی به آتش‌بس پدیدار می‌شد، نتانیاهو ناگهان اهداف نظامی‌ را که پیش‌تر بی‌اهمیت به نظر می‌آمدند و حتی مقامات ارشد نظامی نیز گفته بودند که این اهداف ارزش ندارند را برجسته می‌کرد. این اتفاق در چند مورد از جمله تصرف رفح در جنوب و همچنین مرز نوار غزه و مصر اتفاق افتاد.

این در حالی بود که، مقامات آمریکایی به نظرسنجی‌هایی اشاره کردند که نشان می‌داد بیش از ۵۰٪ اسرائیلی‌ها به جای جنگ، خواهان توافق آتش‌بس و آزادی گروگان‌ها (اسرا) هستند.

بنا به همین گزارش، نتانیاهو مرحله به مرحله، جنگ را پیش برد و آن را طولانی نمود، او بعد از غزه، به لبنان و سپس به سوریه و ایران حمله برد، تا بتواند حیات سیاسی خود را با حفظ فضای امنیتی و جنگی، ادامه دهد.

انتهای پیام